Zasady zarządzania ryzykiem operacyjnym

Ryzyko operacyjneZarządzanie ryzykiem nie powinno służyć jedynie zapobieganiu stratom i ich następstwom. W przypadku wszystkich instytucji finansowych zagadnienie reputacji ma olbrzymie znaczenie - stratę finansową można pokryć, lecz zła reputacja może zniszczyć każdą instytucję.

Zaawansowane techniki zarządzania wypracowywane przez banki mogą służyć osiągnięciu ważnych dodatkowych korzyści, a mianowicie wzmacnianiu wartości firmy oraz zdobywaniu przewagi konkurencyjnej.

Znajomość i większa świadomość wśród personelu oraz kierownictwa instytucji różnorodnych czynników generujących ryzyko operacyjne oraz ich negatywnych następstw zmusza do uważnej i wyczerpującej analizy. Takie podejście poprawia z kolei jakość procesu decyzyjnego, zmusza do myślenia o planach awaryjnych na wypadek ujawnienia się niekorzystnych zjawisk.

Instytucja finansowa właściwie zarządzająca ryzykiem operacyjnym, nie mająca problemów z właściwym przetwarzaniem operacji, dysponująca konkurencyjnymi, bezpiecznymi i satysfakcjonującymi klientów procedurami operacyjnymi, zapewniająca pewność, szybkość, skuteczność działania zyskuje na rynku przewagę konkurencyjną, łatwiej przyciąga klientów i, co najważniejsze, potrafi ich utrzymać. Całościowy proces zarządzania ryzykiem w banku musi obejmować również zarządzanie ryzykiem operacyjnym. Ważne jest ujęcie i pomiar tego ryzyka oraz przydzielanie czy rezerwowanie stosownego kapitału na pokrycie strat Wypracowanie i włączenie metodologii pomiaru ryzyka operacyjnego do pomiaru ogólnego ryzyka instytucji prowadzi do lepszego zrozumienia instytucji, zwiększa świadomość zagrożeń, poprawia proces decyzyjny, zwiększa efektywność alokacji kapitału, ogranicza ryzyko błędów. Oczywiście, zbudowanie nowoczesnych procedur pomiaru tego ryzyka i zarządzania nim stanowi duże wyzwanie dla banków i zajmie z pewnością kilka lat. Należy pamiętać także o wręcz rewolucyjnych zmianach w wielu podmiotach, począwszy od wdrażania nowych produktów, usług i systemów aż do całkowitych przekształceń w zakresie sposobów prowadzenia działalności (tworzenie holdingów finansowych, powstawanie tzw. banko struktury, nowe podejście do prowadzenia bankowości detalicznej).

Wywołuje to nowe zagrożenia. Każda instytucja troszcząca się o swoją reputację musi mieć świadomość ryzyka i właściwe metody zarządzania. Regulacje międzynarodowe, w tym propozycje bazylejskie, koncentrują się na ryzykach występujących w instytucjach kredytowych oraz umiejętnościach tych organizacji w zarządzaniu ryzykami. W metodologii oceny obciążeń kapitałowych dla banków w ramach Nowej Umowy Kapitałowej poświecono szczególną uwagę obliczaniu obciążeń kapitału z tytułu ryzyka operacyjnego. Zgodnie z założeniami, banki będą zobowiązane do utworzenia rezerwy kapitałowej z tytułu ryzyka operacyjnego w wielkości określonej w stosunku do dochodów brutto. Zatem potrzeba samooceny ryzyka operacyjnego wynika zarówno ze zmieniających się warunków zewnętrznych, jak i z potrzeby sprostania nowym wyzwaniom w zakresie zarządzania ryzykiem w banku. Niektóre banki rozpoczęły wprowadzanie samoocen kontrolnych, polegających na formalnym i udokumentowanym procesie, za pomocą którego kierownictwo i zespół pracowników analizują swoja działalność, składające się na nią procesy i procedury oceniają wydajność oraz skuteczność kontroli wewnętrznej.

Samooceny mogą stanowić użyteczną technikę oceny wydajności i efektywności kontroli wewnętrznej oraz środowisku kontrolnego, nie będąc jednocześnie substytutem audytu wewnętrznego, ale jego uzupełnieniem. Samoocena ryzyka operacyjnego znalazła uznanie w rekomendacjach bazylejskich, gdzie wskazano na kluczowe znaczenie identyfikacji, pomiaru, monitorowania i kontroli w procesie zarządzania ryzykiem. Samoocena ryzyka polega na przeprowadzeniu w banku w poszczególnych jego obszarach (pionach/departamentach) samodzielnej oceny występujących w niej ryzyk. Samooceny ryzyka powinny być przeprowadzone przynajmniej w dwóch przekrojach: ryzyko rynkowe i ryzyko operacyjne, chyba że dla któregoś z nich wybiera się inną technikę (najczęściej dla rynkowego). Jednostki identyfikują główne procesy zachodzące w ramach ich działań oraz oceniają ryzyko operacyjne związane z tymi procesami. Samoocena ma charakter oddolny i jest przeprowadzana w pierwszej kolejności przez pracowników lub ewentualnie kierowników najniższego szczebla, następnie jest weryfikowana (scalana) przez kierownictwo jednostki.

Kupno mieszkania na rynku pierwotnym - ceny, koszty, możliwości

Kupno mieszkania na rynku pierwotnym - od deweloperaZakup mieszkania od dewelopera, czyli na rynku pierwotnym, to naprawdę spory wyda

Poczucie bezpieczeństwa finansowego poprzez oszczędzanie

Poczucie bezpieczeństwa finansowego poprzez oszczędzanie. Czasy, w których obecnie żyjemy są bardzo ciężkim

Ubezpieczenie na życie dla seniorów

Ubezpieczenie dla senioraJesteś osobą dojrzałą i coraz częściej zastanawiasz się nad tym, co przyniosą kolejne lata? Myślisz o tym, w